Het probleem van het loodgehalte in drinkwater is voornamelijk het gevolg van menselijke activiteiten. Ondanks het feit dat men al meer dan tweeduizend jaar op de hoogte is van de schadelijke effecten van lood op de gezondheid, ging het uitgebreide gebruik van lood in waterdistributie- en sanitairsystemen door tot relatief recent, slechts enkele decennia geleden. Volgens de Chartered Institute of Water and Environmental Managementzijn loden leidingen zonder twijfel de meest voorkomende bron van lood in drinkwater. Huidige schattingen suggereren dat er in de Verenigde Staten ongeveer 6,1 tot 10,2 miljoen loden leidingen zijn, die mogelijk een aanzienlijk gezondheidsrisico vormen. Ook in het Verenigd Koninkrijk wordt ongeveer 40% van de huishoudens (~17 miljoen mensen) nog steeds van loden leidingen voorzien.1. De aanwezigheid van lood in kraanwater is voornamelijk te wijten aan de verantwoordelijkheid van huiseigenaren voor de leidingen vanaf hun erfgrens, die loden buizen, soldeer of fittingen kunnen bevatten. Waterleidingbedrijven zijn verantwoordelijk voor de leidingen vanaf de zuiveringsinstallatie tot aan de erfgrens. Zonder de juiste behandeling kan de corrosieve werking van water op huishoudelijke leidingsystemen leiden tot loodverontreiniging in leidingwater.2.
In deze blog gaan we dieper in op de schadelijke effecten van loodverontreiniging in drinkwater en geven we richtlijnen over de veilige niveaus van lood in drinkwater. Als je deze cruciale aspecten begrijpt, kun je weloverwogen beslissingen nemen over je drinkwater. Laten we de impact van lood in onze watervoorziening onderzoeken en de nodige stappen ondernemen om onze gezondheid te beschermen.
Gevaren van lood in drinkwater
Lood, een krachtige neurotoxine, brengt ernstige gezondheidsrisico's met zich mee, zelfs bij lage blootstellingsniveaus3. Rapporten van Southern Water en andere waterbedrijven geven aan dat lood in drinkwater ons welzijn in gevaar kan brengen, vooral voor zwangere vrouwen, ongeboren baby's en jonge kinderen. Als gevolg hiervan heeft de Wereldgezondheidsorganisatie lood erkend als een van de tien meest gevaarlijke chemische stoffen met aanzienlijke gevolgen voor de volksgezondheid4. Het is ook benadrukt als een van de gevaarlijkste milieutoxinen5ondanks het feit dat verschillende landen de blootstelling aan lood met succes hebben teruggedrongen door middel van productregelgeving.
Waarom is lood gevaarlijk in drinkwater?
De invloed van blootstelling aan lood op de gezondheid hangt af van zowel de totale geaccumuleerde dosis lood als de gevoeligheid van het individu, en niet zozeer van de omgevingsbronnen zoals voedsel, water of lucht waarin lood aanwezig is.6. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatielopen vooral jonge kinderen gevaar door het schadelijke effect van lood in drinkwater. Deze blootstelling kan leiden tot blijvende en ernstige gezondheidsproblemen, vooral bij de ontwikkeling van hun hersenen en zenuwstelsel. Daarnaast kunnen de symptomen van lood in drinkwater ook blijvende schade toebrengen aan volwassenen, door het risico op hoge bloeddruk en nierproblemen te verhogen. Zwangere vrouwen die worden blootgesteld aan verhoogde loodniveaus lopen aanzienlijke risico's, zoals miskramen, doodgeboorten, vroeggeboorten en een laag geboortegewicht. Gezien de giftige effecten van lood is het van cruciaal belang om prioriteit te geven aan de handhaving van de concentratie van lood in drinkwater om onze gezondheid te beschermen en onze veiligheid te waarborgen.
Hoe test je op lood in drinkwater?
Volgens de Inspectie Drinkwater (dwi.gov.uk)Als je de aanwezigheid van loden leidingen in je huis vermoedt, heb je de mogelijkheid om je waterbedrijf te vragen een watertest uit te voeren bij je keukenkraan. Als het waterbedrijf na onderzoek de aanwezigheid van loden leidingen bevestigt of een andere bron van lood in het sanitair identificeert, is het verplicht om je schriftelijk advies te geven over de noodzakelijke acties die je moet ondernemen.
Bovendien is het gebruik van waterzuiveringsapparaten voor het filteren van drinkwater uit de kraan op grote schaal geaccepteerd en populair geworden. Deze trend wordt vooral gedreven door de bezorgdheid over loodvervuiling uit leidingen en loodgietersmaterialen in gebouwen. Een effectieve manier om ervoor te zorgen dat je schoon water drinkt, is door het te filteren. Je kunt water in flessen kopen dat al gefilterd is door een bedrijf, maar je kunt het ook zelf filteren. Doulton waterfilters biedt consumenten de mogelijkheid om gefilterd water te drinken dat is behandeld door een waterfiltersysteem. Er zijn vele soorten systemen en manieren om water te filteren, maar ze werken allemaal om verontreinigingen uit het water in je huis te verwijderen.
Referenties
1. Lamb, N. (2020). Taking the lead: an insight into orthophosphoric acid treatment for lead control in the UK drinking water industry. Perspectives in Public Health, 140(3), 133-134.WHO. (2019). Loodvergiftiging en gezondheid.
2. Lamb, N. (2020). Taking the lead: an insight into orthophosphoric acid treatment for lead control in the UK drinking water industry. Perspectives in Public Health, 140(3), 133-134.WHO. (2019). Loodvergiftiging en gezondheid.
3. Bosscher, V., Lytle, D. A., Schock, M. R., Porter, A., & Del Toral, M. (2019). POU waterfilters verminderen effectief lood in drinkwater: een demonstratie veldstudie in Flint, Michigan. Journal of Environmental Science and Health, Part A, 54(5), 484-493.
4. Del Olmo, G., Ahmad, A., Jensen, H., Karunakaran, E., Rosales, E., Calero Preciado, C., ... & Douterelo, I. (2020). Influence of phosphate dosing on biofilms development on lead in chlorinated drinking water bioreactors. npj Biofilms and Microbiomes, 6(1), 43.
5. Bosscher, V., Lytle, D. A., Schock, M. R., Porter, A., & Del Toral, M. (2019). POU waterfilters verminderen effectief lood in drinkwater: een demonstratie veldstudie in Flint, Michigan. Journal of Environmental Science and Health, Part A, 54(5), 484-493.
6. Levallois, P., Barn, P., Valcke, M., Gauvin, D., & Kosatsky, T. (2018). Gevolgen van lood in drinkwater voor de volksgezondheid. Actuele milieugezondheidsrapporten, 5, 255-262.
